Strona główna → Nasz patron → Życiorys Henryka Sienkiewicza

1858 - Dwunastolatek rozpoczyna naukę w gimnazjum realnym w Warszawie, w roku 1862 przenosi się do gimnazjum II w Pałacu Staszica, a stamtąd  w roku 1864 do gimnazjum IV w Poświstnym, które kończy w roku 1866.

1866 - Po egzaminie wstępnym w Szkole Głównej zapisuje się na wydział prawny, z którego przenosi się na lekarski, a wreszcie filologiczny, na którym studiuje do roku 1871. Studiów nie ukończył.

1874 - W marcu u ciotki – kanoniczki poznaje Marię Kellerównę. W lipcu uroczyste zaręczyny i pierwsza podróż zagraniczna do Brukseli i Paryża. W listopadzie papa Keller zrywa listownie zaręczyny córki. Sienkiewicz kupuje "Niwę" (razem z Julianem Ochorowiczem i Mścisławem Godlewskim), w której prowadził dział literacki.

1875 - Powstają nowele Sielanka, Stary sługa i Hania, druk na łamach "Gazety Polskiej”.

1876 -  Sienkiewicz wyjeżdża jako korespondent „Gazety Polskiej” do Ameryki. Z Ameryki przesyła i drukuje w „Gazecie Polskiej” Listy z podróżyi nowele Szkice węglem (1877).

1878 - W marcu Sienkiewicz wraca do Europy.

1880 - Zajęty pracą dziennikarską, odczytową i literacką (Latarnik), Sienkiewicz zabiega o rękę Marii Szetkiewiczówny i po rocznych staraniach poślubia ją 18 sierpnia 1881.

1882 -W końcu stycznia obejmuje redakcję „Słowa”. Na świat przychodzi syn Henryk, Józef.

1883 - Od maja do marca roku następnego na łamach „Słowa” drukuje sięOgniem i mieczem. Rodzi się córka, Jadwiga.

1884 - Sukces Ogniem i mieczem (we wrześniu druk w książce) skłania autora do intensywnej pracy nad Potopem, od października tego roku do sierpnia 1886.

1885 – Śmierć  żony.

1887 - Po wycieczce myśliwskiej na Litwę Sienkiewicz obmyśla Pana Wołodyjowskiego, za którego druk w ”Słowie” (1887 – 1888) otrzyma po raz pierwszy wysokie honorarium.

1889 - Sienkiewicz przekazuje anonimowy dar Akademii Umiejętności  w Krakowie na stypendium dla zagrożonych gruźlica artystów i uczonych.

1891 - Miesięczny pobyt w Egipcie, zakłócony chorobą gardła, i podróż morska do Zanzibaru, praca nad Listami z Afryki  wypełniają całość tego roku.

1893 - w życiu prywatnym Sienkiewicza pojawia się Maria Romanowska (Marynuszka), przybrana córka odeskiego bogacza Wołodkowicza (Sienkiewicz miał wtedy lat 47, a ona 19). Ślub odbył się 11 listopada 1893 roku, w niedługim czasie jednak panna młoda opuściła męża. Sienkiewicz uzyskał papieskie potwierdzenie niezaistnienia sakramentu małżeństwa. Rozwiódł się z nią po trzech latach.

1894 - W październiku kończy Rodzinę Połanieckich .

1895 - W Warszawie rozpoczyna powieść Quo vadis, którą pisze w Kaltenleutgeben, Zakopanem i Trenczynie, nosi się z pomysłem Krzyżaków.

1896 - W lutym kończy w Nicei Quo vadis. Od lipca pisze Krzyżaków. 

 

1900  - Sienkiewicz obchodzi jubileusz 25 lecia pracy pisarskiej. Ze składek zakupiono i przekazano w darze pisarzowi majątek w Kielcach- Oblęgorek.

1904 - 5 maja małżeństwo  z  Marią Babską.

1905 - 10 grudnia otrzymuje Sienkiewicz nagrodę Nobla za "wybitne osiągnięcia w dziedzinie eposu" i - jak podkreślił jeden z jurorów - "rzadko spotykany geniusz, który wcielił w siebie ducha narodu" W swoim odczycie noblowskim laureat mówił, że zaszczyt ten jest szczególnie cenny dla syna Polski. "Głoszono ją umarłą, a oto jeden z tysięcznych dowodów, że żyje". Dodał też "Głoszono ją podbitą, a oto nowy dowód, że umie zwyciężać". Niewątpliwie do przyznania tej nagrody przyczyniła się powieść "Quo vadis”.

1915 - Zorganizowanie w Vevey Szwajcarskiego Generalnego Komitetu Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce. Działalność publicystyczna w tej sprawie. (Pogorszenie stanu zdrowia pisarza.)

1916 - Siedemdziesięciolecie urodzin pisarza. 15 listopada zgon na sklerozę naczyń wieńcowych. 22 listopada pogrzeb.

1924 - 27 października sprowadzenie prochów Sienkiewicza do Warszawy i pochowanie ich w podziemiach Katedry św. Jana.